چگونه قایق فایبرگلاس را تعمیر کنیم؟

برای صاحبان قایق دلسرد کننده تر از خیره شدن به لبه شکسته قایق فایبرگلاس آن ها نیست. با این حال، قابلیت تعمیر فایبرگلاس یکی از بهترین ویژگی های آن است. وحشتناک ترین و بزرگترین سوراخ در بدنه فایبرگلاس به سرعت با مقداری پارچه شیشه ای، مقداری رزین و مهارت و مراقبت از قطعات مشابه بهبود می یابد. همچنین ترمیم لکه زمان کمتری نسبت به پیوند زدن قایق خواهد گرفت (یک سطح جدید که از قبلی آن قابل تشخیص نیست.)

درباره فایبرگلاس، محصول “پرشیا رزین” در این صفحه بیشتر بدانید: فایبرگلس (مصارف عمومی) .

لایه گذاری فایبرگلاس چیزی نیست جز لایه‌هایی از پارچه شیشه‌ای که با رزین پلی‌استر (یا اپوکسی) اشباع شده است، با این حال اکثر صاحبان قایق تعمیر خود را فقط کمی بادوام‌تر از چسب خیس تصور می‌کنند. این یک نگرانی کاذب است. از چند قانون ساده پیروی کنید و لایی آپ شما به اندازه بقیه قایق بادوام خواهد بود.

رفع خسارت قایق فایبرگلاس

آسیب ناشی از ضربه تقریباً همیشه منجر به لایه‌برداری مرتبط می‌شود. با انتهای دسته پیچ گوشتی پلاستیکی روی ناحیه ضربه بزنید تا میزان آسیب را مشخص کنید. لمینت جامد، تیز به نظر می رسد و همچنین ترمیم لایه لایه شدن قایق فایبرگلاس کسل کننده خواهد بود. داخل قایق را بررسی کنید تا مطمئن شوید هیچ چیز مانع کارتان نیست، سپس یک برش دایره ای یا بیضی شکل ایجاد کنید تا ناحیه آسیب دیده را از بین ببرید. هرگز سعی نکنید فایبرگلاس آسیب دیده را نجات دهید. همیشه آن را برش دهید و با لمینت جدید جایگزین کنید. تمام لبه ها را بررسی کنید و در صورت یافتن لایه لایه اضافی، سوراخ را بزرگ کنید.

کار از داخل قایق برای تعمیر کارآمد

اگر ناحیه آسیب کوچک و بالای خط آب است، در صورت امکان تعمیر را از داخل بدنه انجام دهید. شما می خواهید لبه سوراخ را با یک پخ 12 به 1 تراش دهید، بنابراین اگر یک سوراخ به قطر 3 اینچ را از داخل بدنه 1/2 اینچ ضخیم از بیرون تعمیر کنید، در نهایت حدود 15 اینچ (قطر) از آسیب سطحی خواهید داشت. اگر آن را از داخل تعمیر کنید، فقط یک سوراخ 3 اینچی برای تعمیر و تمیز کردن دارید.

اهمیت موم‌زدایی و ساب‌زنی در تعمیرات قایق‌های فایبرگلاس

در فرآیند تعمیر قایق‌های فایبرگلاس، دو مرحله بسیار حیاتی وجود دارد که تأثیر مستقیمی بر کیفیت و استحکام تعمیر دارند: موم‌زدایی و ساب‌زنی سطح. شاید در نگاه اول این مراحل ساده به نظر برسند، اما بی‌توجهی یا اجرای نادرست آنها می‌تواند استحکام تعمیر را به شدت کاهش دهد.

این فرآیند با موم‌زدایی آغاز می‌شود، مرحله‌ای که اغلب توسط مالکان قایق یا حتی برخی تعمیرکاران نادیده گرفته می‌شود. هر قطعه فایبرگلاس، به ویژه قطعاتی که با قالب ساخته شده‌اند، دارای لایه‌ای از مواد آزادکننده قالب است. این ماده که معمولا نوعی موم است، به جدا شدن راحت‌تر قطعه فایبرگلاس از قالب پس از پخت کمک می‌کند. هرچند این موم در زمان تولید مفید است، اما در زمان تعمیر به یک مانع جدی تبدیل می‌شود. زمانی که سطح فایبرگلاس آسیب می‌بیند، باقیمانده‌های این موم روی سطح اطراف آسیب باقی می‌ماند. این موم باید قبل از هرگونه ساب‌زنی کاملاً حذف شود.

برای این کار باید از یک حلال مخصوص موم‌زدایی استفاده شود؛ حلالی که به طور ویژه برای حل و حذف مواد آزادکننده قالب طراحی شده است. شستن با آب و صابون به هیچ‌وجه کافی نیست، چون موم به آب مقاوم است و به راحتی پاک نمی‌شود. با استفاده از یک پارچه تمیز آغشته به حلال مناسب، می‌توان تمام آثار موم را از سطح پاک کرد. اگر این مرحله نادیده گرفته شود، موم وارد خط و خش‌های ناشی از ساب‌زنی شده و پیوند بین فایبرگلاس جدید و سطح قدیمی را تضعیف می‌کند.

بعد از موم‌زدایی، نوبت به ساب‌زنی می‌رسد. این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا بافت مکانیکی مناسب برای چسبندگی ایجاد می‌کند. در تعمیر فایبرگلاس، لایه‌های جدید الیاف و رزین باید هم به صورت شیمیایی و هم مکانیکی به سطح موجود متصل شوند. برای این کار، سطح اطراف سوراخ باید با زاویه ملایم ۱۲ به ۱ ساب بخورد. این زاویه، تنش‌های وارده را به طور یکنواخت پخش کرده و احتمال ترک‌خوردگی و جدایش را کاهش می‌دهد.

در حین ساب‌زنی، ایمنی شخصی اهمیت زیادی دارد. گرد و غبار فایبرگلاس برای پوست و ریه‌ها مضر است. عینک ایمنی، ماسک مناسب، دستکش و لباس آستین‌دار از ضروریات این مرحله هستند. بسیاری از حرفه‌ای‌ها از دستگاه‌های مکنده متصل به سنباده‌زن هم استفاده می‌کنند تا گرد و غبار را به حداقل برسانند.

پس از ساب‌زنی، سطح باید کاملا مات و یکنواخت باشد. هر نقطه براق به معنای حذف ناقص موم یا ساب‌زنی ناکافی است. این نقاط باید دوباره سنباده‌زنی شوند.

درباره فایبرگلاس، محصول “پرشیا رزین” در این صفحه بیشتر بدانید: فایبرگلس (مصارف عمومی) .

فایبرگلاس پارچه ای

برای جلوگیری از چسبیدن هر گونه ریزش رزین به سطح قایق فایبرگلاس، سطح بیرونی پوست اطراف سوراخ را یک لایه موم خمیری سنگین قرار دهید، مراقب باشید که روی لبه یا داخل سوراخ قرار نگیرد. ناحیه زیر سوراخ را ماسک و کاور کنید. یک تکه لمینت پلاستیکی صاف یا اکریلیک شفاف نازک یک فوت بزرگتر از سوراخ برش دهید. سپس پشتی را واکس بزنید و از قالب پلی وینیل الکل (PVA) استفاده کنید. پشتیبان را بر اساس انحنای بدنه به سطح بیرونی پیچ یا چسب بزنید.

پارچه فایبر گلاس را به اندازه کافی برش دهید تا سوراخ شود. با دو لایه حصیر 1 1/2 اونسی شروع کنید، سپس حصیر و پارچه 6 اونس را جایگزین کنید. ترتیب بزرگترین قطعه ابتدا، سپس قطعات به تدریج کوچکتر، سطح پیوند ثانویه را به حداکثر می رساند و چسبندگی پارچه جدید را به لمینت قدیمی افزایش می دهد.

انتخاب رزین مناسب

برای تعمیرات بالاتر از سطح آب می توانید از رزین پلی استر یا وینیل استر استفاده کنید. رزین لمینیت در هنگام قرار گرفتن در معرض هوا به طور کامل خشک نمی شود، که به شما امکان می دهد بین چند ورقه ورقه ای که قرار است استفاده کنید پیوند شیمیایی ایجاد کنید.

درک کاتالیزور و زمان درمان

کاتالیزور رزین پلی استر و وینیل استر، متیل اتیل کتون پراکسید یا MEKP است. رزین پلی استر معمولاً بین 1 تا 2 درصد حجمی از سخت کننده نیاز دارد. تنظیم زمان پخت با افزودن کم و بیش کاتالیزور بر اساس عوامل مختلفی مانند دما، آب و هوا و ضخامت لمینت بسیار مهم است.

 استفاده از ژل کت و لایه گذاری

ژل کت (Gelcoat) اساسا رزین پلی استر رنگدانه ای است. باید آن را اسپری یا برس بر روی پشتیبان واکس زده شود. هنگامی که ژل کت شروع می شود، آن را با رزین پلی استر خیس کنید و دو لایه اول مات و یک لایه پارچه را بچینید، آنها را روی ژل کت فشرده کنید و تمام حفره ها و حباب ها را از بین ببرید.

تکمیل فرآیند تعمیر قایق فایبرگلاس

برای داشتن ظاهری کامل، یک تکه حصیر مستطیلی و یک پارچه کمی بزرگ‌تر برش دهید و آن‌ها را روی وصله بمالید و با یک اسکاج صاف کنید. این لایه رویی را با پلاستیک یا PVA ببندید تا بتواند خود را ببندد. پس از آن، آن را بردارید و در سطح بیرونی، عیوب ژل کت جدید را با خمیر ژل کت پر کنید و به تمیز کردن اطراف وصله، در صورت لزوم ماسه بزنید و ناحیه ترمیم را براق کنید.