صنعت رزین دنیایی وسیع و پیچیده است که شامل تولید، توزیع و استفاده از طیف وسیعی از مواد است. مانند هر صنعت، اصطلاحات رایج در صنعت رزین وجود دارد که معمولاً توسط افرادی که در این صنعت کار می کنند استفاده می شود. درک این اصطلاحات برای هر کسی که به دنبال هدایت موثر این صنعت است ضروری است. در این مقاله برخی از رایج ترین اصطلاحات مورد استفاده در صنعت رزین را بررسی خواهیم کرد.
اصطلاحات رایج در صنعت رزین
1. رزین: رزین یک ماده جامد یا نیمه جامد است که به طور معمول از گیاهان، حیوانات یا منابع مصنوعی به دست می آید. رزین ها در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله چسب ها، پوشش ها، کامپوزیت ها و مواد قالب گیری استفاده می شوند.
2. رزین ترموست: رزین های ترموست نوعی رزین هستند که در هنگام گرم شدن می توانند یک واکنش شیمیایی داشته باشند و ساختاری صلب و متصل به هم ایجاد کنند. هنگامی که این واکنش رخ می دهد، رزین را نمی توان تغییر شکل داد یا قالب زد. رزین های ترموست معمولا در کاربردهایی که مقاومت حرارتی و پایداری ابعادی مورد نیاز است استفاده می شود.
3. رزین ترموپلاستیک: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، رزین ترموپلاستیک هستند. رزین های ترموپلاستیک نوعی رزین هستند که هنگام گرم شدن نرم می شوند و در هنگام سرد شدن سخت می شوند و به آنها اجازه می دهد چندین بار تغییر شکل داده و قالب بندی شوند. رزین های ترموپلاستیک در طیف وسیعی از کاربردها از جمله بسته بندی، قطعات خودرو و کالاهای مصرفی استفاده می شوند.
4. رزین اپوکسی: رزین های اپوکسی نوعی رزین ترموست هستند که در تولید چسب ها، پوشش ها و کامپوزیت ها کاربرد فراوانی دارند. رزین های اپوکسی به دلیل استحکام، دوام و مقاومت شیمیایی بالا شناخته می شوند.
5. رزین پلی استر: رزین های پلی استر نوعی رزین ترموست هستند که معمولا در تولید کامپوزیت های فایبرگلاس استفاده می شود. رزین های پلی استر به دلیل ارزان بودن، سهولت استفاده و مقاومت در برابر آب و مواد شیمیایی شناخته شده اند.
برای اطلاعات بیشتر درباره این رزین و مشاهده دیتاشیت شرکت پرشیا رزین، اینجا کلیک کنید.
6. رزین پلی اورتان: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، رزین پلی اورتان هستند. رزین های پلی یورتان نوعی رزین ترموست هستند که معمولاً در تولید پوشش ها، چسب ها و فوم ها استفاده می شوند. رزین های پلی اورتان به دلیل انعطاف پذیری، دوام و مقاومت در برابر سایش شناخته شده اند.
7. رزین اکریلیک: رزین های اکریلیک نوعی رزین ترموپلاستیک هستند که معمولا در تولید رنگ، چسب و پوشش استفاده می شود. رزین های اکریلیک به دلیل شفافیت، مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش و قابلیت آب و هوا شناخته می شوند.
8. رزین وینیل استر: رزین های وینیل استر نوعی رزین ترموست هستند که معمولا در تولید پوشش ها و کامپوزیت های مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شود. رزین های وینیل استر به دلیل مقاومت شیمیایی و خواص مکانیکی بالا شناخته شده اند.
9. رزین فنولیک: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، رزین فنولیک است. رزین های فنولیک نوعی رزین ترموست هستند که معمولاً در تولید ساینده ها، پوشش ها و چسب ها استفاده می شوند. رزین های فنولیک به دلیل مقاومت بالای حرارتی و پایداری ابعادی خود شناخته می شوند.
10. سیستم رزینی: سیستم رزینی به ترکیبی از رزین، عامل پخت و هر ماده افزودنی دیگری اطلاق می شود که برای تولید یک ماده یا محصول خاص استفاده می شود. انتخاب سیستم رزین مناسب برای دستیابی به خواص و عملکرد مطلوب محصول نهایی حیاتی است.
11. عامل پخت: عامل پخت یک ترکیب شیمیایی است که برای شروع فرآیند پخت به سیستم رزین اضافه می شود. بسته به نوع سیستم رزین مورد استفاده، عوامل پخت می توانند با گرما، نور فعال یا رطوبت فعال شوند.
12. ژل کت: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، ژل کت است. ژل کت یک پوشش رزینی رنگدانه ای است که قبل از چیدمان فایبرگلاس یا مواد کامپوزیت روی سطح قالب اعمال می شود. ژل کت برای ارائه یک روکش صاف و براق به محصول نهایی و محافظت از آن در برابر آسیب استفاده می شود.
13. آرماتور: آرماتور به موادی مانند الیاف یا پرکننده ها اطلاق می شود که به یک سیستم رزین برای افزایش استحکام، سفتی و سایر خواص مکانیکی آن اضافه می شود. انواع متداول تقویت کننده شامل فایبرگلاس، فیبر کربن و الیاف آرامید است.
14. لمینت: لمینت ماده ای است متشکل از لایه های متعدد رزین و تقویت کننده که به هم چسبیده اند و یک ساختار منفرد و جامد را تشکیل می دهند. لمینت ها معمولا در تولید مواد کامپوزیت برای کاربردهای مختلف استفاده می شوند.
15. کامپوزیت: کامپوزیت ماده ای است متشکل از دو یا چند ماده مجزا مانند رزین و آرماتور که برای ایجاد ماده ای با خواص افزایش یافته با هم ترکیب می شوند. کامپوزیت ها در طیف وسیعی از کاربردها از جمله هوافضا، خودروسازی و ساخت و ساز استفاده می شوند.
16. قالب گیری: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، قالب گیری است. قالب گیری به فرآیند شکل دادن یک سیستم رزینی به شکل یا شکل خاصی با استفاده از قالب اطلاق می شود. قالب گیری را می توان با استفاده از تکنیک های مختلفی مانند قالب گیری فشاری، قالب گیری تزریقی و تزریق خلاء انجام داد.
17. زمان پخت: زمان پخت به مدت زمان مورد نیاز برای پخت کامل یا سخت شدن کامل یک سیستم رزین پس از شروع فرآیند پخت اشاره دارد. زمان پخت بسته به نوع سیستم رزین، عامل پخت و شرایط پخت می تواند متفاوت باشد.
18. اگزوترم: اگزوترم به گرمایی اطلاق می شود که در طی فرآیند پخت یک سیستم رزینی آزاد می شود. اگزوترم می تواند باعث شود دمای رزین افزایش یابد، که می تواند بر فرآیند پخت و خواص نهایی مواد تأثیر بگذارد.
19. ویسکوزیته: ویسکوزیته به مقاومت یک سیستم رزینی در برابر جریان اطلاق می شود. ویسکوزیته یک سیستم رزینی می تواند فرآیند پذیری، توانایی مرطوب شدن و عملکرد کلی آن را در یک کاربرد معین تحت تاثیر قرار دهد.
20. Tack: Tack به چسبندگی یک سیستم رزینی قبل از پخت کامل آن اشاره دارد. چسبندگی در کاربردهایی که به استحکام باند و چسبندگی اولیه نیاز است مهم است.
21. ژل سازی: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، ژلاسیون است. ژلاسیون به فرآیندی اطلاق می شود که در آن یک سیستم رزین در طی فرآیند پخت از حالت مایع به حالت جامد یا ژل مانند تبدیل می شود. ژل شدن مرحله مهمی در فرآیند پخت است که خواص نهایی ماده را تعیین می کند.
22. استحکام خمشی: استحکام خمشی به مقاومت یک ماده در برابر خم شدگی اشاره دارد.
23. استحکام کششی: استحکام کششی به حداکثر مقدار تنش کششی اطلاق می شود که یک ماده قبل از شکست می تواند تحمل کند. استحکام کششی یک ویژگی مکانیکی مهم است که توانایی یک ماده را برای مقاومت در برابر نیروهای کششی یا کششی تعیین می کند.
24. استحکام ضربه: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، استحکام ضربه است. استحکام ضربه به توانایی یک ماده برای مقاومت در برابر ضربات یا ضربه های ناگهانی بدون شکستگی اشاره دارد. مقاومت در برابر ضربه یک ویژگی مکانیکی مهم است که مقاومت یک ماده را در برابر بارهای ضربه ای تعیین می کند.
25. مقاومت فشاری: استحکام فشاری به توانایی یک ماده برای تحمل نیروهای فشاری بدون فروریختن یا تغییر شکل اشاره دارد. مقاومت فشاری یک ویژگی مکانیکی مهم است که توانایی یک ماده را برای تحمل بارهای فشاری تعیین می کند.
26. مقاومت در برابر حرارت: مقاومت حرارتی به توانایی یک ماده برای تحمل دمای بالا بدون تخریب، نرم شدن یا از دست دادن خواص مکانیکی آن اشاره دارد. مقاومت در برابر حرارت یک ویژگی مهم برای مواد مورد استفاده در کاربردهای با دمای بالا است.
27. مقاومت شیمیایی: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، مقاومت شیمیایی است. مقاومت شیمیایی به توانایی یک ماده برای مقاومت در برابر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خشن یا حلال ها بدون تخریب یا واکنش اطلاق می شود. مقاومت شیمیایی یک ویژگی مهم برای مواد مورد استفاده در محیط های خورنده است.
28. مقاوم به عوامل جوی: مقاوم بودن نسبت به عوامل جوی به توانایی یک ماده برای مقاومت در برابر نور خورشید، رطوبت و سایر عوامل محیطی بدون تخریب یا محو شدن اشاره دارد. قابلیت آب و هوا یک ویژگی مهم برای مواد مورد استفاده در کاربردهای فضای باز است.
29. چسبندگی: چسبندگی به استحکام پیوند بین یک سیستم رزین و یک بستر یا بین دو لایه رزین اطلاق می شود. چسبندگی خوب برای دستیابی به پیوندهای قوی و بادوام در کاربردهای چسب، پوشش و کامپوزیت ضروری است.
30. ضریب انبساط حرارتی: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، ضریب انبساط حرارتی است. ضریب انبساط حرارتی به سرعت انبساط یا انقباض یک ماده با تغییرات دما اشاره دارد. ضریب انبساط حرارتی یک ویژگی مهم برای مواد مورد استفاده در کاربردهایی است که در آن نوسانات دما رایج است.
31. زمان ماندگاری: مدت زمان ماندگاری به مدت زمانی اطلاق می شود که در طی آن یک سیستم رزینی می تواند بدون تغییرات قابل توجهی در خواص یا عملکرد آن ذخیره و استفاده شود. عمر مفید یک سیستم رزین بسته به نوع رزین، عامل پخت و شرایط نگهداری می تواند متفاوت باشد.
32. فرصت کاربری: فرصت کاربری به مدت زمانی اطلاق می شود که یک سیستم رزین پس از شروع فرآیند پخت، قابل کار یا قابل استفاده باقی می ماند. عمر قابلمه در کاربردهایی که زمان کار طولانیتر مورد نیاز است، مهم است.
33. مقاومت در برابر حلال: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، مقاومت در برابر حلال است. مقاومت در برابر حلال به توانایی یک ماده برای مقاومت در برابر قرار گرفتن در معرض حلال ها بدون تورم، نرم شدن یا تخریب اشاره دارد. مقاومت در برابر حلال یک ویژگی مهم برای مواد مورد استفاده در کاربردهایی است که قرار گرفتن در معرض حلال ها معمول است.
34. مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش: مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش به توانایی یک ماده برای مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) نور خورشید بدون تخریب یا محو شدن اشاره دارد. مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش یک ویژگی مهم برای مواد مورد استفاده در کاربردهای فضای باز است.
35. افزودنی های بازدارنده شعله: بازدارنده شعله به یک افزودنی شیمیایی اطلاق می شود که برای کاهش اشتعال پذیری آن و کاهش سرعت گسترش شعله به سیستم رزینی اضافه می شود. بازدارنده های شعله معمولاً در کاربردهایی که ایمنی آتش سوزی یک نگرانی است استفاده می شود.
36. قالب گیری انتقالی رزین (RTM): یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، قالب گیری انتقالی رزین است. قالب گیری انتقال رزین یک فرآیند تولیدی است که در آن یک آرماتور خشک در قالب قرار می گیرد و رزین تحت فشار به داخل قالب تزریق می شود تا آرماتور آغشته شود و بخشی را تشکیل دهد. RTM معمولاً در تولید قطعات کامپوزیتی با اشکال پیچیده استفاده می شود.
37. تزریق وکیوم: تزریق خلاء یک فرآیند تولیدی است که در آن یک آرماتور خشک در قالب قرار میگیرد و رزین تحت فشار خلاء به داخل قالب تزریق میشود تا آرماتور آغشته شود و بخشی را تشکیل دهد. تزریق خلاء معمولاً در تولید قطعات کامپوزیتی سبک وزن و با کارایی بالا استفاده می شود.
38. Pultrusion: پالتروژن یک فرآیند تولیدی است که در آن الیاف پیوسته با رزین آغشته شده و از طریق قالب گرم شده کشیده می شود تا قسمتی با سطح مقطع یکنواخت را تشکیل دهد. پالتروژن معمولاً در تولید پروفیل های سازه ای مانند میله ها، لوله ها و تیرها استفاده می شود.
39. سیم پیچی رشته ای: سیم پیچی رشته ای فرآیند تولیدی است که در آن الیاف پیوسته به دور یک سنبه پیچیده می شود و با رزین آغشته می شود تا قسمتی با شکل و جهت گیری خاص الیاف را تشکیل دهد. سیم پیچ رشته ای معمولا در تولید مخازن تحت فشار، لوله ها و مخازن استفاده می شود.
40. چرخه پخت: سیکل پخت به مجموعه مراحل و شرایطی اطلاق می شود که برای پخت یک سیستم رزینی دنبال می شود، شامل دما، فشار و زمان لازم برای فرآیند پخت. چرخه پخت بسته به نوع سیستم رزین و خواص مطلوب محصول نهایی می تواند متفاوت باشد.
41. لایه گذاری دستی (Hand lay up): یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، لایه گذاری دستی است. یک فرآیند تولیدی است که در آن یک آرماتور در قالب قرار میگیرد و رزین به صورت دستی اعمال میشود و یکپارچه میشود تا آرماتور را آغشته کرده و بخشی را تشکیل دهد. Hand lay up یک روش ساخت همه کاره و مقرون به صرفه برای تولید قطعات کامپوزیتی در اندازه ها و اشکال مختلف است.
42. لایه گذاری پاششی (Spray-up) : لایه گذاری پاششی یک فرآیند تولیدی است که در آن الیاف خرد شده با رزین مخلوط شده و روی قالب اسپری می شود تا آرماتور آغشته شود و قسمتی تشکیل شود. اسپری کردن یک روش ساخت سریع و کارآمد برای تولید قطعات کامپوزیتی بزرگ و سبک است.
43. تزریق رزین: تزریق رزین یک فرآیند ساخت است که در آن آرماتور خشک در قالب قرار میگیرد و رزین تحت فشار خلاء به داخل قالب تزریق میشود تا آرماتور آغشته شود و قسمتی تشکیل شود. تزریق رزین معمولاً در تولید قطعات کامپوزیتی با کیفیت بالا و بدون خالی استفاده می شود.
44. استحکام قبل از پخت (Green strength): یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، استحکام قبل از پخت (سبز) است. استحکام قبل از پخت به استحکام یک ماده قبل از اینکه کاملاً پخت یا سخت شود اطلاق می شود. استحکام سبز در کاربردهایی که مواد باید شکل و یکپارچگی خود را در حین جابجایی و پردازش حفظ کنند، مهم است.
45. دمای انحراف گرمایی : دمای انحراف گرمایی به دمایی اطلاق می شود که در آن یک ماده تحت یک بار مشخص شروع به تغییر شکل می کند. دمای انحراف گرمایی یک ویژگی مهم برای مواد مورد استفاده در کاربردهای با دمای بالا است.
46. دمای انتقال شیشه ای: دمای انتقال شیشه ای به دمایی اطلاق می شود که در آن یک ماده آمورف از حالت سخت و شیشه ای به حالت نرم و لاستیکی تبدیل می شود. دمای انتقال شیشه ای یک ویژگی مهم برای مواد مورد استفاده در کاربردهایی است که پایداری ابعادی آن حیاتی است.
47. تیکسوتروپی: تیکسوتروپی به خاصیت ماده ای اطلاق می شود که وقتی تحت تنش برشی قرار می گیرد ویسکوزیته کمتری داشته باشد و با حذف تنش به ویسکوزیته اولیه خود بازگردد. تیکسوتروپی برای کاربردهایی که در آن خواص مرطوب و جریان خوبی مورد نیاز است مهم است.
48. زمان ژل/ژل تایم: ژل تایم به مدت زمان لازم برای رسیدن یک سیستم رزین به قوام ژل مانند در طول فرآیند پخت اشاره دارد. ژل تایم پارامتر مهمی برای کنترل فرآیند پخت و دستیابی به خواص مطلوب محصول نهایی است.
49. شتاب دهنده: شتاب دهنده یک افزودنی شیمیایی است که برای تسریع فرآیند پخت و کاهش زمان پخت به سیستم رزینی اضافه می شود. شتاب دهنده ها را می توان برای بهبود فرآیندپذیری و ویژگی های جابجایی یک سیستم رزین استفاده کرد.
50. بازدارنده: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، بازدارنده است. بازدارنده یک افزودنی شیمیایی است که به سیستم رزین اضافه می شود تا فرآیند پخت را کندتر کند و عمر پات (دیگ) را افزایش دهد. بازدارندهها برای جلوگیری از پخت زودرس استفاده میشوند و زمان کار طولانیتری را فراهم میکنند.
51. ژل کت پلی استر: ژل کت پلی استر نوعی ژل کت است که با استفاده از رزین پلی استر فرموله می شود و معمولا در تولید قطعات فایبرگلاس استفاده می شود. پوشش ژل پلی استر یک روکش صاف، براق و محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش را برای محصول نهایی فراهم می کند.
52. چسب اپوکسی: چسب اپوکسی نوعی چسب است که با استفاده از رزین اپوکسی فرموله می شود و معمولا برای چسباندن فلزات، پلاستیک ها و کامپوزیت ها استفاده می شود. چسب های اپوکسی به دلیل استحکام، دوام و مقاومت شیمیایی بالا شناخته می شوند.
53. بتونه رزین پلی استر: بتونه رزین پلی استر نوعی ماده پرکننده است که با استفاده از رزین پلی استر فرموله می شود و معمولاً برای پر کردن، تعمیر و چسباندن کاربردها استفاده می شود. بتونه رزین پلی استر به راحتی شکل میگیرد، سنباده میشود و برای تعمیرات آرایشی ایدهآل است.
54. سخت کننده ها: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، سخت کننده ها هستند. سخت کننده ها ترکیبات شیمیایی هستند که برای شروع فرآیند پخت و اتصال عرضی زنجیره های پلیمری به سیستم رزینی اضافه می شوند. سختکنندهها را میتوان به گونهای فرمولبندی کرد که میزان پخت، عمر پات و خواص متفاوتی را برای سیستم رزین فراهم کند.
55. رقیق کننده های واکنشی: رقیقکنندههای واکنشی مونومرهایی با ویسکوزیته پایین هستند که برای کاهش ویسکوزیته، بهبود رطوبت و اصلاح خواص آن به یک سیستم رزین اضافه میشوند. رقیقکنندههای واکنشی میتوانند فرآیندپذیری و ویژگیهای جابجایی یک سیستم رزین را بهبود بخشند.
56. غلیظ کننده ها: غلیظ کننده ها مواد افزودنی هستند که برای افزایش ویسکوزیته و کنترل ویژگی های جریان به سیستم رزینی اضافه می شوند. غلیظ کننده ها برای بهبود عملکرد و پردازش پذیری یک سیستم رزین در کاربردهایی که ویسکوزیته بالاتری مورد نیاز است استفاده می شود.
57. عامل رهاساز: عامل رهاساز یک ترکیب شیمیایی است که برای جلوگیری از چسبیدن سیستم رزین به قالب در طول فرآیند پخت بر روی سطح قالب اعمال می شود. از عوامل رهاساز برای تسهیل فرآیند قالب گیری و کاهش خطر آسیب به قالب استفاده می شود.
58. پرایمر سطح/پوشش سطحی: پوشش سطحی، پوششی است که قبل از اعمال سیستم رزینی برای بهبود چسبندگی، تقویت چسبندگی و افزایش عملکرد محصول نهایی، روی یک بستر اعمال می شود. پرایمرهای سطحی برای بهبود آماده سازی سطح و استحکام باند در کاربردهای چسب و پوشش استفاده می شود.
59. ترموفرمینگ: ترموفرمینگ فرآیند تولیدی است که در آن ورقه ای از مواد ترموپلاستیک به حالت انعطاف پذیر گرم می شود و با استفاده از قالب به شکل خاصی در می آید و برای سخت شدن مواد سرد می شود. ترموفرمینگ معمولا در تولید بسته بندی، قطعات خودرو و کالاهای مصرفی استفاده می شود.
60. قالب گیری دمشی: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، قالب گیری دمشی است. قالب گیری دمشی یک فرآیند تولیدی است که در آن یک قطعه پلاستیکی توخالی با باد کردن یک لوله پلاستیکی گرم شده در داخل یک حفره قالب تشکیل می شود. قالب گیری دمشی معمولاً در تولید بطری ها، ظروف و قطعات خودرو استفاده می شود.
61. قالب گیری تزریقی: قالب گیری تزریقی یک فرآیند تولیدی است که در آن پلاستیک مذاب به داخل حفره قالب تزریق می شود، خنک می شود تا جامد شود و به عنوان یک قطعه تمام شده خارج می شود. قالب گیری تزریقی معمولا در تولید قطعات پلاستیکی برای صنایع مختلف استفاده می شود.
62. قالب گیری فشاری: قالب گیری فشاری یک فرآیند تولیدی است که در آن یک رزین ترموست در یک حفره قالب قرار می گیرد، برای پخت گرم می شود و برای تشکیل بخشی فشرده می شود. قالب گیری فشرده معمولاً در تولید کامپوزیت های فایبرگلاس و قطعات لاستیکی استفاده می شود.
63. اکستروژن: اکستروژن یک فرآیند تولیدی است که در آن ماده ای مانند پلاستیک یا فلز از طریق یک قالب به شکلی پیوسته با سطح مقطع مشخصی عبور می کند. اکستروژن معمولا در تولید پروفیل ها، لوله ها و ورق ها استفاده می شود.
64. قالب گیری چرخشی: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، قالب گیری چرخشی است. قالب گیری چرخشی فرآیندی تولیدی است که در آن با چرخاندن قالب حول دو محور و حرارت دادن پودر پلاستیک یا رزین داخل قالب، یک قطعه پلاستیکی توخالی تشکیل می شود. قالب گیری چرخشی معمولاً در تولید قطعات بزرگ و توخالی مانند مخازن، کانتینرها و تجهیزات زمین بازی استفاده می شود.
65. امولسیون رزینی: امولسیون رزینی پراکندگی ذرات رزین در آب با یا بدون سورفکتانت، تثبیت کننده و مواد افزودنی است. امولسیون های رزین معمولاً در تولید رنگ، چسب و پوشش استفاده می شوند.
66. انتقال رزین: انتقال رزین فرآیند تولیدی است که در آن رزین تحت فشار از ظرف ذخیره سازی به حفره قالب منتقل می شود تا آرماتور را آغشته کرده و بخشی را تشکیل دهد. انتقال رزین معمولاً در تولید قطعات کامپوزیتی پیچیده و با کارایی بالا استفاده می شود.
67. ترکیب رزین: ترکیب رزین به فرمولاسیون یک سیستم رزینی شامل نوع و غلظت رزین، عامل پخت، مواد افزودنی و پرکننده ها اطلاق می شود. ترکیب رزین را می توان برای دستیابی به خواص خاص، عملکرد و هزینه مورد نیاز برای یک کاربرد خاص تنظیم کرد.
68. اکستروژن واکنشی: اکستروژن واکنشی فرآیندی است که در آن یک سیستم رزینی با سایر مواد افزودنی مانند اصلاح کننده ها، پرکننده ها و تقویت کننده ها در طول فرآیند اکستروژن ترکیب می شود تا یک ماده کاربردی با خواص افزایش یافته را تشکیل دهد. اکستروژن واکنشی معمولاً در تولید پلاستیک های مهندسی و کامپوزیت ها استفاده می شود.
69. فرمولاسیون رزینی: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، فرمولاسیون رزینی است. فرمولاسیون رزینی به فرآیند طراحی و بهینه سازی ترکیب یک سیستم رزینی برای دستیابی به خواص، عملکرد و ویژگی های فرآوری خاص اطلاق می شود. فرمولاسیون رزین شامل انتخاب رزین مناسب، عامل پخت، افزودنیها و پرکنندهها برای برآورده کردن نیازهای یک کاربرد معین است.
70. ویسکوزیته رزین: ویسکوزیته رزین به مقاومت داخلی یک سیستم رزین در برابر جریان و تغییر شکل اشاره دارد. ویسکوزیته رزین یک پارامتر مهم است که بر فرآیند پذیری، توانایی مرطوب شدن و عملکرد سیستم رزین در یک برنامه خاص تأثیر می گذارد.
71. سمیت رزین: سمیت رزین به خطرات بالقوه سلامتی مرتبط با قرار گرفتن در معرض بخارات رزین، دود یا گرد و غبار در حین جابجایی، پردازش و پخت سیستم های رزین اشاره دارد. سمیت رزین یک نکته مهم در صنعت رزین برای محافظت از سلامت و ایمنی کارگران و کاربران است.
72. زیست تخریب پذیری رزین: زیست تخریب پذیری رزین به توانایی یک سیستم رزین برای تجزیه طبیعی در محیط توسط میکروارگانیسم ها مانند باکتری ها، قارچ ها و جلبک ها اشاره دارد. زیست تخریب پذیری رزین یک ویژگی مهم برای مواد مورد استفاده در کاربردهایی است که پایداری زیست محیطی در اولویت است.
73. سازگاری با رزین: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، سازگاری با رزین است. سازگاری با رزین به توانایی سیستم های مختلف رزین برای اختلاط یا ادغام با هم بدون اثرات نامطلوب بر خواص، عملکرد یا ویژگی های پخت آنها اشاره دارد. سازگاری با رزین یک نکته مهم در کاربردهای کامپوزیت است که در آن از چندین سیستم رزین استفاده می شود.
74. پراکندگی رزین: پراکندگی رزین به توزیع یکنواخت ذرات رزین در یک محیط مایع مانند آب یا حلال برای تشکیل یک مخلوط پایدار و همگن اشاره دارد. پراکندگی رزین برای دستیابی به خواص، عملکرد و ظاهر ثابت در پوشش ها، چسب ها و کامپوزیت ها مهم است.
75. جریان رزین: یکی دیگر از اصطلاحات رایج در صنعت رزین، جریان رزین است. جریان رزین به حرکت رزین اطلاق می شود.
خییییلیییی جامع بود ممنوننننن
سلام سحر،
ممنون از شما.